Ինչ գիտեք հայրենիքի լեռնաշխարի մասին
| Դիրք, հարևան տարածքներ-Հայաստան,Թուրքյա,Ադրբեջան, Իրան | |
| Նշանավոր լեռնագագաթներ-Արագած, Թեղենիս, Արմաղան, Աժդահակ | |
| Նշանավոր դաշտեր-Արարատյան | |
| Գետեր, լճեր-Սևանա լիճ, Քարի լիճ, Դալար գետ, Հրազդան գետ Աղստև գետ | |
| Բույսեր, կենդանիներ-վայրի ցորեն, գարի, խաշխաշ, այծյամ, վարազ, հայկական գամփռ |
1. Ընթերցի՛ր առակը և առանձնացրո՛ւ անծանոթ բառերն ու արտահայտությունները, բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր դրանք։
մոտալուտ-մոտ ժամանակներում սպասվող, վերահաս, մոտակա:
արարած-շնչավոր էակ
դիպել-դիպչել
2. Բացատրի՛ր տեքստում ընդգծված արտահայտությունը։
Շունչը փչեց-մահանալ, հոգին ավանդել
3. Ո՞վ է այս առակի գլխավոր հերոսը: Բնութագրի՛ր ու նկարագրի՛ր նրան:
Առյուծը շատ խորը մտածող տեսակ էր, քանի որ անգամ ցուր ցավի ժամանակ, երբ մահանում էր, կարողանում է ճիշտ մտածել, պատասխանել դիմացինին, անգամ նեղսրտել, որ իր մասին սխալ բաներ են մտածում։ Առյուծն ահռելի մեծ էր, նարնջագույն մարմնով ու շագանակագույն մազերով, աչքերը մեծ էին, կանաչ ու երկար թարթիչներով։
4. Մի քանի նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ առակի ասելիքը։
Առակն այն մասին է, որ յուրաքանչյուրը իրեն ընդհանուր աշխարհի մաս համարի ու չառանձնացնի, չդարձնի իրեն առավել ու միակ։ Որ չմեծամտանա։
5. Փորձի՛ր ինքդ այսպիսի մի առակ հորինել, նկարազարդել և հրապարակել:
Իմ երրորդ մրցումների օրն էր Թեքվոնդո սպորտաձևից։ Ադեն մեկ ամիս էր, ինչ ամեն օր էինք գնում մարզվելու, այն էլ երեք ժամով, տան մարզումները ևս դարձել էին կրկնակի։ Այնքան էի մտածել այդ օրվա մասին, որ երբ արդեն հսկայական մարզադահլիճի աղմուկ ու սուլոցն էր սկսվել, գիտեի դեռ իմ երազում եմ։ Պարզվեց ես ռուս մարզիկի հետ պիտի մենամարտեի։ Երկրորդ խաղակեսից նկատեցի, որ դիմացինս կապույտ գոտի է, իսկ ես դեռ երկու տար հետ իրենից, պարզապես մեր քաշերն էին համընկնում կռվի համար։ Բայց ինքը էն տեսակ հնարքներ էր օգտագործում, որ ես դեռ չգիտեի, ու ամբողջ մարմինս ցավում էր հարվածներից։ Հետո հաջորդ խաղակեսին էնպես ստացվեց, որ ես էի իմ տարած կռվով հաղթելու, բայց դատավորները միավորները տվեցին իրեն, քանի որ շատ հնարքներ էր կիրառել , իսկ ես դրանք ուղղակի դեռ չէի անցել։ Ու ինքը զուտ միավորնեով հաղթեց։ Այդ պահին իմ ամբողջ լացս էկավ ոչ թե մարմնիս հարվածների ցավից, այլ իրենց անարդար գնահատելու։