Առաջադրանքներ
- Դո՛ւրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր։
Զմրուխտ-վառ կանաչ
խրճիթ-հին տնակ
սոսափում-շնկշնկոց
շավիղ-կածան, ուղի
հովասուն-սփոփիչ - Վերնագրի՛ր առանձնացված մասերը:
Կորած տղան
Հարազատ տան կանչը - Ընդգծված բառերը փոխարինի՛ր հոմանիշներով։
շավիղ-կածան, ուղի
մանուկ-փոքրիկ
շքեղ-պերճ
չքանալ-վերանալ
հարուստ-ունևոր, մեծատուն
վերջալույս-մայրամուտ, իրիկնամուտ
մարմանդ-մեղմ, հանդարտ
ալևոր-ծեր
պես-նման - Տրված արահայտությունները գրի՛ր մեկ բառով․ թևին տալ-թռչել, ներս ընկնել-մտնել, լաց լինել-լացել, թիկն տալ-թիկնել։
- Դուրս գրիր այն հատվածները, որտեղ երևում է խրճիթի երջանիկ լինելը:
Օջախի մեջ կարմիր կրակը ուրախ-ուրախ թևին է տալիս, պայծառ ու տաք ժպիտով լցնում է երջանիկ խրճիթը: - Բնութագրի՛ր տղային։
Տղան շատ ինքնամփոփ էր, մտածկոտ, տխուր։ Շատ խելացի էր։ Եվ որոշում կայացնող էր։ - Ո՞րն է պատմվածքի արտահայտած հիմնական իմաստը:
Կարծում եմ պատումը հարազատ տան, հարազատ հոգու, հարազատ միջավայրի կարևոր լինելու մասին է, որ ինչքան էլ հարուստ, ապահով ապրես, միևնույնն է եթե քո հարազատ տանը չես, քո հարազատ մարդկանց կողքին չես, ոչ մի լիարժեք երջանկություն չկա, ավելի լավ է աղքատ խրճիթում լինես, բայց քո հարազատ մարդկանց միջավայրում։ - Ի՞նչ ես կարծում, տղան ճի՞շտ վարվեց, երբ թողեց իրեն մեծացրած ծնողներին:
Կարծում եմ՝ ճիշտ չէր նաև նրաց էդպես թողնել ու անհայտանալը։ Եթե այդ մարդիկ չլինեին, հնարավոր է՝ ինքը մեծանար տարբեր կարիքների մեջ, վատ մարդկանց շրջապատում, չստանար ուսում ։ Այդ մարդիկ իրեն չէին խլել, այլ գտել էին ու տվել ամենալավը։ Նա պետք է ազնիվ ասեր իրենց, որ ուզում է գտնել իր հարազատ ծնողներին ու միաժամանակ կապ պահեր իրենց հետ։ - Ի՞նչ նմանություն ես տեսնում այս ու «Եղնիկը» պատմվածքի միջև։
Երկու պատումների մեջ էլ նույն հարազատ միջավայրի, հարազատ հոգու մասին է, առանց որի կյանքը տխուր է, եթե անգամ հարուստ ու ապահով ձև է դասավորվում։ Ավելի լավ է վտանգներով լի անտառը, առանց սնունդ ու քամու բերան լինել, ավելի լավ է հին աղքատ խրճիթը, քան հարուստ, ապահով տուն ու ուսումը։ Ցանկացած դեպքում ամեն մեկը ձգտում է իր ծնված միջավայրում լինի, իր հարազատ մարդկանց կողքին, իր հարազատ բնության մեջ։