- Կետերը փոխարինի՛ր փակագծերում տրված բառերից կազմված համապատասխան գոյականներով:
Շախմատում մի կանոն կա. չի թույլատրվում վերցնել թագին (թագ): Մի անգամ այդ կանոնը Ֆրանսիայի Լյուդովիկոս Վեցերորդ արքային փրկեց անխուսափելի կործանումից (կործանել):
Մի մարտի ժամանակ ֆրանսիական զորքերը պարտություն կրեցին (պարտվել) կրեցին անգլիացիներից: Ինքը՝ Լյուդովիկոսը, ընկել էր անգլիացի զինվորների շրջափակման (շրջապատել) մեջ: Լսվեց հաղթող զինվորներից մեկի բացականելը (բացականչել)՝ արքային վելցրի՜նք: Բայց թագավորը (թագ) իրեն չկորցրեց և ի պատասխան գոռաց.
— Մի՞թե չգիտես, որ նույնիսկ շախմատում արքային չեն վերցնում: Զարմացած զինվորները մի պահ ետ քաշվեցին, և արքան ճեղքեց շրջափագմանը (շրջապատել):
2. Տրված գոյականները դարձրո՛ւ հոգնակի և տեղադրի՛ր նախադասությունների մեջ:
Անգղ, կեղտաջուր, աստղ, գետաձի, հեռագիր, ճակատամարտ:
Երկնքում մեկ-մեկ վառվեցին աստղեր, ամեն ինչ լռեց:
Հին զինվորը հիշում է բոլոր ճակատամարտերը, որոնց ինքը մասնակցել է:
Ցրիչը մեկ ժամում բոլոր հեռգիր բաժանեց:
Միայն գետաձիներն էին սավառնում այդ բերդի վրա:
Հետո անգղները դուրս եկան ջրից ու, լայն բացելով ահռելի երախները, խոնարհվեցին հանդիսատեսներին:
կեղտաջրերը ամեն օր գետն են լցվում ու հոսում դեպի ծով:
3. Բառակապակցությունների իմաստներն արտահայտի՛ր տրված բառերով:
Բնակչություն, զորք, բազմություն, մարդկություն, ագզ, մարդկություն, ագզ, ժողովուրդ, երամ:
Մի երկրի բոլոր զինվորները, միասին թռչող թռչուններր, մի երկրի բոլոր քաղաքների ու գյուղերի բնակիչները, մի երկրում ապրող մարդիկ, հավաքված մարդիկ, ամբողջ աշխարհում ապրող մարդիկ, նույն ազգությանը պատկանող բոլոր մարդիկ:
4․ Նախադասություններն ավարտի՛ր:
Մի ափսե ճաշ տաքացնելու համար խարույկ վառելը ձեռնտու չէր, չնայած լիքը փայտ ունենք:
Մի ափսե ճաշ տաքացնելու համար խարույկ վառելը ձեռնտու չէր, իսկ գազին ձեռնտու է:
Մի ափսե ճաշ տաքացնելու համար խարույկ վառելը ձեռնտու չէր, բայց խարույկի համր շատ ազատ տարացք կա:
Մի ափսե ճաշ տաքացնելու համար խարույկ վառելը ձեռնտու չէր, որովհետև շատ փայտ է պահանջում:
Մի ափսե ճաշ տաքացնելու համար խարույկ վառելը ձեռնտու չէր, և գազին:
5․ Կարդա՛ առակը և նշի՛ր այն մտքերը, որոնք, քո կարծիքով, համապատասխանում են առակին․
Աշակերտն ուսուցչին հարցրեց.
– Դու այնքան իմաստուն ես, միշտ լավ տրամադրություն ունես, երբեք չես բարկանում: Օգնիր, որ ես էլ այդպիսին դառնամ: Ուսուցիչը համաձայնեց և խնդրեց, որ աշակերտը բերի մեկ կարտոֆիլ ու թափանցիկ պոլիէթիլենային տոպրակ:
– Եթե դու բարկանաս ինչ-որ մեկի վրա և նեղանաս նրանից, վերցրու կարտոֆիլը, նրա վրա գրիր այն մարդու անունը, ում հետ վիճել ես, և դիր տոպրակի մեջ:
– Եվ վե՞րջ,- հիասթափված ասաց աշակերտը:
– Ոչ,- պատասխանեց ուսուցիչը,- դու այն միշտ քեզ հետ պիտի տանես, ուր էլ որ գնաս, և ամեն անգամ, երբ էլի ինչ-որ մեկը նեղացնի քեզ, կարտոֆիլի վրա ավելացնես նրա անունը:
Աշակերտը համաձայնեց: Անցավ որոշ ժամանակ: Աշակերտի տոպրակը լցվեց կարտոֆիլներով և շատ ծանրացավ: Շատ դժվար դարձավ այն միշտ հետը տանելը: Բացի դրանից, առաջինը դրված կարտոֆիլը սկսեց փչանալ, ու ահավոր հոտ տարածվեց շուրջբոլորը: Այդ ժամանակ աշակերտը եկավ ուսուցչի մոտ ու ասաց.
– Սա արդեն հնարավոր չէ տանել. նախ՝ շատ ծանր է արդեն, հետո էլ՝ կարտոֆիլը փչացել է: Մի ուրիշ բան առաջարկիր:
Ուսուցիչն ասաց.
– Լսիր, նույն բանը քեզ հետ է կատարվում: Ուղղակի դու դա միանգամից չես նկատում: Քայլերդ վերածվում են սովորության, սովորությունը` բնավորության, ինչն էլ ծնում է վատ արատներ: Ես քեզ հնարավորություն տվեցի դրան կողքից հետևել: Ամեն անգամ, երբ կորոշես նեղանալ որևէ մեկից կամ, հակառակը, նեղացնել ինչ-որ մեկին, մտածիր` արդյո՞ք քեզ պետք է այդ բեռը:
- Աջով տուր, որ ձախով վերցնես
- Ինչ ցանես, այն էլ կհնձես
- Լավություն անողի գլուխը ծակ է
- Ամառվա փուշը, ձմեռվա նուշը
- Ների՛ր մերձավորիդ